Brownsberg en Kwana-eiland

Hey allemaal!

We zijn afgelopen weekend naar Brownsberg geweest en we hebben een 'feestje' gehad op een eiland in het stuwmeer. Weer een hoop om te vertellen, dus hier komen de verhalen.

Vrijdag 25 mei

We zouden om half 9 worden opgehaald. Maar zoals gewoonlijk kwamen ze drie kwartier te laat. Brian onze gids. Een of andere grapjas met een gouden tand en een panty op z’n hoofd. Om echt te kunnen zien hoe deze grapjas was, moeten jullie de film zien. Hij was echt niet goed bij zijn hoofd. Maar wel heel gezellig. We hadden dezelfde chauffeur als bij de jeepsafari. Daar hadden we geen goede ervaringen mee, dus dat begon al goed.
We gingen alle meiden ophalen. Malou en Ilja gingen niet mee. We waren dus met 6 meiden. We gingen onderweg wat eten. We kregen vleesbroodjes. Een soort veredelde saucijzenbroodjes. Maar dan met een hoop scheppen sambal! Er ging dus een hoop limonade achteraan.
Onderweg kramen we allemaal andere Nederlandse stagiaires tegen. Met hun zit ik op salsadansen. We hadden af en toe regen, maar niet echt veel. We moeten weer die lange bauxietweg over. Dat ging weer wat moeilijk door alle gaten enzo.
We waren rond half 1 op berg. Eigelijk aan de voet van de berg, dus we moeten nog omhoog. Onderweg hebben we een kaaiman gezien. Hij was niet zo groot, maar het was er wel één!
Uiteindelijk kwamen we aan op onze verblijfplaats. Het was een kamp met allemaal hutten bovenop de berg. We hadden heel mooi uitzicht. We keken zo op het stuwmeer van Brokopondo. Daar komen allemaal boomtoppen uit het water, omdat het eigelijk een dorp was met hoge bomen die ze onderwater hebben moeten laten lopen om energie op te wekken.
We sliepen in hangmatten. Die moeten we zelf ophangen. Dat ging me best goed af. We sliepen met z’n zessen in een hut.
Om kwart voor 2 gingen we nasi eten. Dit was echt super lekker. Ik word steeds meer een rijsteter. Na de maaltijd gingen we naar de Leovallen. Dat is een waterval ergens op de berg. We vertrokken daar om half 3 heen en toen was het nog mooi weer. Toen we onderweg waren begon het gigantisch hard te regenen. We zagen alleen maar wit voor onze ogen. En we hadden niks bij ons, dus we waren helemaal zeik nat binnen no-time. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Leovallen. Dit was echt heel mooi. Een aantal van die meiden gingen daar zwemmen in de regen, maar ik niet want dan moesten mijn super bergschoenen aan en dan kreeg ik ze echt niet meer aan. Daarna gingen we terug. We konden ook helemaal geen foto’s maken daar, want het regende echt te hard en dan zie je niks op de foto’s. Echt zonde.
Alles was zeiknat. Peggy Stéphanie en ik hebben echt hard gelopen. Wij waren zonder gids als eerste op het kamp terug. Die regen was echt niet normaal. Rond 5 uur waren we weer terug. En we hadden echt overal jeuk.
Midden in de jungle verkopen ze gewoon M&M’s. Dus die hebben we lekker gegeten. We moesten alleen nog wachten op de rest, maar later bleek dat die al onder de douche waren gegaan in de tijd dat wij nog zaten te wachten. We hebben in het restaurant van het kamp boonanza gespeeld. Dat is een spel waarbij je bonen moet telen. Dat spelen we altijd uit verveling of als het regent. En het regende nog steeds.
’s Avonds hebben we taaisoep gegeten, dat is een soort erwtensoep. Dat was het enige wat we kregen, dus ja mama, ik heb het gegeten. Maar ik vond het niet lekker. We kregen later ook broodjes gelukkig.
Daarna konden we sjoelen en hebben we weer boonanza gespeeld met borgoe-cola (rum).
Toen moesten we slapen in een hangmat. Dat is echt helemaal niks. We konden niet in slaap komen. Echt een ramp. We lagen als een stel ingepakte verdwaalde Nederlanders in die hangmatten. De foto’s daarvan probeer ik er nog op te zetten.

Zaterdag 26 mei
Evi en ik gingen er rond half 8 al uit. We hadden echt slecht geslapen. We gingen toen maar op een bankje zitten dat uitkijkt over het stuwmeer. Dat is echt een heel mooi uitzicht. Dat is echt niet te beschrijven met foto’s. Het ziet er op de foto’s ook niet echt boeiend uit, maar dat was het wel. Later kwam de rest er ook uit. Onze kleren waren nog niet droog. Die hebben we toen in de zon gelegd, want de zon scheen!
We hebben een vogelspin gezien. Stéphanie riep heel relaxed dat ik even moest komen. Toen kroop er zo’n kanon van een vogelspin voorbij. Echt geweldig!
Rond half 10 gingen we ontbijten. Daarna moesten we onze spullen inpakken en daarna gingen we naar de top van de berg voor het uitzicht. Dit was rond 11 uur. Het was daar echt heel mooi! Ook niet te beschrijven met foto’s of film. We hebben Kapucijneraapjes gezien. Echt heel gaaf. Die roepen naar elkaar. Echt heel leuk!
Rond half 1 waren we weer terug op kamp. En om kwart voor 2 zaten we aan het middageten. Toen kwam onze grootste trip. We moeten naar beneden lopen, naar het stuwmeer, want daar zouden we opgehaald worden door een boot om naar Kwana-eiland te gaan. We vertrokken om 3 uur naar beneden. Doordat het zo geregend had, was alles nat en glad. Een hoop meiden zijn dus een aantal keren onderuit gegleden. We moesten door een hoop modder. We liepen eerst naar de Wittie Kreek. Dat was ook heel mooi. Daar heb ik ook gezwommen, zonder te weten wat er allemaal in het water zwom. Dat was maar goed ook, want ik hoorde later dat daar twee dodelijke beesten zwommen die ze hadden weggejaagd! Maar ik heb het overleefd.
We wilden onze schoenen droog houden, maar dat was al snel voorbij. We moesten door de modder en water lopen en zonder schoenen ging dat niet. Ik heb tot over mijn enkels in de modder gestaan. Dat is allemaal gefilmd. Wat hebben we gelachen zeg! Niet normaal. Onze gidsen hadden slippers aan (er was ondertussen nog een gids bijgekomen) en die zakte met slipper en al weg in de modder en die waren toen hun slippers kwijt. Ga ze dan maar eens zoeken!
We kwamen na een lange wandeling om kwart voor 6 aan bij het stuwmeer. Een andere gids was ons al tegemoet gelopen. We moesten met z’n alle door het water lopen naar de boot want die kon niet helemaal op de kant komen. We werden steeds viezer. Maar uiteindelijk vertrokken we met de boot naar Kwana-eiland. Dat was eigelijk een bergtop, maar doordat alles onderwater is gezet is het nu een eiland. We moesten ongeveer een half uur varen. We moesten onderweg nog boxen halen voor de muziek bij de goudzoekers. Die wonen ergens op een ander eiland. Ze hebben daar gewoon vaste hoeren wonen op dat eiland. Heel vreemd allemaal. Toen we de boxen hadden gehaald gingen we verder. Er ging ook een goudzoeker met ons mee met 2 vrouwen, omdat die mee wilden naar het feest dat we ’s avonds zouden hebben op het eiland. Om 8 uur gingen we eten. En daarna kwam Dj Stippie (ja ik verzin het niet) muziek draaien. Het ging met allemaal véél te snel met de borgoe waardoor ik binnen no-time zo lek als een gieter was! Ik was gewoon zo zat dat ik ziek werd van mezelf. Ik ging om half 11 naar bed, maar kwam er om half 1 weer uit, nog steeds zo zat als wat. Ik had helemaal opgezette ogen en beulden, maar ik wist niet wat het was. De volgende ochtend werd ik wakker, gigantisch misselijk, opgezette ogen, beulden op mijn hele gezicht, handen, voeten, zelfs mijn voetzolen! Blijkt dat ik zandvlooien op me heb gehad. Ik ben er dan ook erg gelukkig mee want het lijkt net of ik een enge ziekte heb! Het jeukt als een gek. Zelfs m’n oorlellen zitten onder de beulden. Echt ongelooflijk.
Peggy en ik lagen al om half 7 op het strand omdat we niet meer konden slapen. Ik wist echt niet wat ik met mezelf aan moest, zo ziek was ik. ’s Middags is het gelukkig weer weggetrokken, maarja eigen schuld, dikke beult, letterlijk!
Onze gids Brian had de hele nacht al gedronken en ’s ochtends om half 9 zag ik hem weer voorbij komen met een liter bier. Echt niet gezond gewoon. En hij bleef door drinken. De hele dag. Ik heb hem niet meer zonder bier gezien. En toen werd hij echt vervelend.
’s Morgens gingen de mannen vissen. Er waren nog meer Nederlanders op dat eiland voor het feest. Ze hadden piranha’s gevangen, in het meer waar ik aan het zwemmen was, erg prettig idee.
We vertrokken om half 4 weer terug naar het vaste land. We kwamen daar rond kwart over 4 aan. We waren tot 2 keer aan toe bijna omgeslagen met de boot, dat was echt zo eng! We zaten met 25 man in de boot geloof ik. Maar we hebben het wéér overleefd.
We vertrokken rond kwart voor 5 met de bus naar Paramaribo. Gelukkig was ik niet meer misselijk anders had ik de reis echt niet overleefd. We waren om 8 uur thuis. Dat was dus weer een hele lange dag. Daarna hebben we lekker gedouched en daarna hebben we met Rianne bij de Mac gegeten. Dat lijkt een beetje standaard te worden om na een trip bij de Mac te gaan eten. Maar het was echt lekker na alles kip met rijst!

Het was dus weer een heftige trip. Volgend weekend heb ik het feest van de broer van Elly (collega). Elly is nu ook in Suriname, maar ik heb haar nog niet te pakken gekregen.
Ik hoop dat alles nog goed gaat ik Nederland. Hier gaat alles goed. Ik vind het echt heel leuk dat iedereen die berichtjes achterlaat op mijn site. Mijn paps en mams zijn gelukkig ook weer veilig terug in Nederland. Er zijn nu al bijna 5 weken voorbij. Het gaat echt heel snel. Voor ik het weet ben ik weer thuis.
Oké dit was het weer voor nu. Ik ga nog proberen foto’s erop te zetten, maar internet doet het nog niet zoals het zou moeten, dus dat kan nog even duren.

Hele dikke kus vanuit Paramaribo! XX


PS: er zijn wel mannen, maar met super dunne heupen en veel goude tanden, niet mijn smaak, dus nog geen sexy back aan de haak geslagen voor alle meiden die er veelvuldig om vragen :)