Klinische les en verjaardag!
Door: Joyce
Blijf op de hoogte en volg Joyce
14 Juni 2007 | Suriname, Paramaribo
Ik ben jarig!! Ja ja eindelijk 21 jaar! We gaan straks lekker met de meiden eten en daarna naar de Boenoenoes, salsadansen!! Morgen moet ik alleen wel weer om 7 uur beginnen met werken. Iedereen heeft net gebeld: Oma K, Oma L, Papa en Mama, Marjon, Claudia!! Heeeel leuk!
Vanochtend was Stéphanie druk bezig met mijn voordeur te versieren! Bedankt Sexy!
Ook wil ik iedereen bedanken voor de (vroege) verjaardagskaarten (beter te vroeg dan te laat): Pappie en Mammie, me sister, Oom Wim en Cock, Debbus en Jim, en Karin en Ton, Jerry en Wendy, de oma’s en opa, en voor de rest iedereen die ik vergeet! Heel erg bedankt, echt heel erg leuk. Nog even ter informatie voor Oom Wim: je bent gesignaleerd in Surinaamse versie!! Ik heb een man bij mij op de afdeling liggen, net een Oom Wim in een Surinaams jasje!!!
Ik heb maandag (om mijn kennis die ik volgens mij begeleider en hoofdzuster niet heb) een klinische les gegeven over decubitus (doorligplekken). Ik moest op alle afdeling een mededeling neerhangen zodat de studenten en medewerkers konden komen. Er was 15 mensen, dus was best een aardige opkomst. Er waren ook twee dochters van een patiënt die al een lange tijd bij ons op de afdeling ligt met decubitus. Zij wilden graag komen, maar ik had hiervoor eerst toestemming gevraagd aan mijn begeleider (dit was twee weken geleden). Zij vond het goed, dus de familie was aanwezig bij mijn klinische les.
Alles ging goed, ik was wel een beetje zenuwachtig, maar niet heel erg. Ik had er ook een powerpointpresentatie bij gemaakt. Iedereen was echt dol enthousiast. Iedereen wilde de uitdraai van de presentatie hebben en ze hadden er veel van geleerd. Ik moest de uitdraai ook aan alle afdelingen geven. Mijn begeleidster was héél erg tevreden.
Toen ik terug op de afdeling kwam ben ik in de eetruimte gaan zitten bij zo’n 5 collega’s. Op een gegeven moment kwam de hoofdzuster binnen. Ik gaf haar de uitwerking van de klinische les en toen werd ze helemaal wild!! Ze vroeg of ik de familie van de patiënt had uitgenodigd en hoe ik het wel niet in me hoofd had gehaald zonder toestemming aan haar te vragen. Ik zei dat ik of aan haar of aan mij begeleidster toestemming had gevraagd, maar ik wist niet meer zeker aan wie, omdat het al twee weten terug was dat ik dat gevraagd had. Dat was volgens haar helemaal niet waar en ze was echt helemaal over de rooie! Ze bleef maar doorgaan dat ik toestemming had moeten vragen aan de arts, en dat de familie nu informatie heeft, waarmee ze de verpleging kunnen aanvallen, enz. Ik schrok hier echt van. Deze reactie had ik echt niet verwacht.
Later ben ik naar mijn begeleidster gegaan en die gaf toe dat ik het aan haar had gevraagd en zij was hiermee naar de hoofdzuster gegaan om alles recht te zeggen. Maar de hoofdzuster zal dan niet even naar mij toekomen om haar excuses aan te bieden. Ik ben hier echt nog steeds kwaad om. Je probeert iets goed te doen, en dat wordt niet gewaardeerd. Ze zijn volgens mij gewoon bang dat de familie te veel weet krijgt van de hele situatie en de verpleging erop zal aanvallen.
Rianne (een van de 6 meiden waar we mee omgaan) had het zelfde gezeik. Zij had (Ze heeft haar beoordeling al gehad) uit eigen initiatief een voorlichtingsboekje gemaakt voor de diabetespatiënten. Ze heeft dit samen met een andere zuster gedaan die ook nog student is. Ze werden bij de hoofdzuster geroepen en de mededeling werd gedaan dat dit hele gebeuren van geen kant klopte en de zuster had er niet aan mee mogen werken want ze was nog student en nu begeleidde ze Rianne, enz. Ze vond het van Rianne ook maar vreemd dat ze dit op eigen initiatief had gemaakt en hoe ze er bij kwam en wat ze er voor zichzelf uit haalde. Rianne had toen meerdere malen aangegeven dat de diabetesverpleegkundige niet komt, maar het wel belangrijk is voor de patiënten dat ze hier voorlichting over krijgen. Er zijn gewoon ook echt diabetespatiënten die denken dat ze diabetes hebben doordat ze vroeger te veel snoepjes hebben gegeten. Deze mensen hebben dus echt voorlichting nodig! En opeens.. Héél toevallig, was vandaag de diabetesverpleegkundige aanwezig! Ra, ra, hoe kan dat?!
Rianne en ik zijn van de week naar de ‘dierentuin’ geweest. Een dierentuin kan je het bijna niet noemen en je bent je leven daar ook echt niet zeker. De hekken vallen gewoon bijna om! Zoals onze taxichauffeur Jeffrey zei: “Ik schaam me voor mijn dierentuin!”
We waren er binnen een half uur uit. Ze hadden wat apen met rare aanhangsels van achter (die staan op video, details volgen later), papegaaien, rare vogels, varkens, tijgers die half dood gingen door de hitte. Echt veel was er niet. En het stonk er gigantisch!
Maar het was weer een leuk middagje uit.
Donderdag over een week gaan we al naar Curaçao! Echt spannend! We zijn druk bezig met een appartement. En we hebben al wat op het oog! Op www.curacaoapartments.nl kan je het appartement bekijken die we waarschijnlijk gaan huren. Zeker is het nog niet, we moeten nog wat dingen rond krijgen, maar het is 90% zeker.
Nu heb ik nog tot vrijdag op de chirurgische afdeling en dan maandag tot en met woensdag op de O.K. Stéphanie is deze week op de O.K. Dat moet een heftige happening zijn. Ik ben benieuwd. Rianne is die hele week toevallig ook op de O.K. En Kim (daar is Rianne mee naar Suriname gekomen) komt woensdag een dag op de O.K. en die gaat dan donderdag mee naar Curacao.
Vanochtend was Stéphanie druk bezig met mijn voordeur te versieren! Bedankt Sexy!
Ook wil ik iedereen bedanken voor de (vroege) verjaardagskaarten (beter te vroeg dan te laat): Pappie en Mammie, me sister, Oom Wim en Cock, Debbus en Jim, en Karin en Ton, Jerry en Wendy, de oma’s en opa, en voor de rest iedereen die ik vergeet! Heel erg bedankt, echt heel erg leuk. Nog even ter informatie voor Oom Wim: je bent gesignaleerd in Surinaamse versie!! Ik heb een man bij mij op de afdeling liggen, net een Oom Wim in een Surinaams jasje!!!
Ik heb maandag (om mijn kennis die ik volgens mij begeleider en hoofdzuster niet heb) een klinische les gegeven over decubitus (doorligplekken). Ik moest op alle afdeling een mededeling neerhangen zodat de studenten en medewerkers konden komen. Er was 15 mensen, dus was best een aardige opkomst. Er waren ook twee dochters van een patiënt die al een lange tijd bij ons op de afdeling ligt met decubitus. Zij wilden graag komen, maar ik had hiervoor eerst toestemming gevraagd aan mijn begeleider (dit was twee weken geleden). Zij vond het goed, dus de familie was aanwezig bij mijn klinische les.
Alles ging goed, ik was wel een beetje zenuwachtig, maar niet heel erg. Ik had er ook een powerpointpresentatie bij gemaakt. Iedereen was echt dol enthousiast. Iedereen wilde de uitdraai van de presentatie hebben en ze hadden er veel van geleerd. Ik moest de uitdraai ook aan alle afdelingen geven. Mijn begeleidster was héél erg tevreden.
Toen ik terug op de afdeling kwam ben ik in de eetruimte gaan zitten bij zo’n 5 collega’s. Op een gegeven moment kwam de hoofdzuster binnen. Ik gaf haar de uitwerking van de klinische les en toen werd ze helemaal wild!! Ze vroeg of ik de familie van de patiënt had uitgenodigd en hoe ik het wel niet in me hoofd had gehaald zonder toestemming aan haar te vragen. Ik zei dat ik of aan haar of aan mij begeleidster toestemming had gevraagd, maar ik wist niet meer zeker aan wie, omdat het al twee weten terug was dat ik dat gevraagd had. Dat was volgens haar helemaal niet waar en ze was echt helemaal over de rooie! Ze bleef maar doorgaan dat ik toestemming had moeten vragen aan de arts, en dat de familie nu informatie heeft, waarmee ze de verpleging kunnen aanvallen, enz. Ik schrok hier echt van. Deze reactie had ik echt niet verwacht.
Later ben ik naar mijn begeleidster gegaan en die gaf toe dat ik het aan haar had gevraagd en zij was hiermee naar de hoofdzuster gegaan om alles recht te zeggen. Maar de hoofdzuster zal dan niet even naar mij toekomen om haar excuses aan te bieden. Ik ben hier echt nog steeds kwaad om. Je probeert iets goed te doen, en dat wordt niet gewaardeerd. Ze zijn volgens mij gewoon bang dat de familie te veel weet krijgt van de hele situatie en de verpleging erop zal aanvallen.
Rianne (een van de 6 meiden waar we mee omgaan) had het zelfde gezeik. Zij had (Ze heeft haar beoordeling al gehad) uit eigen initiatief een voorlichtingsboekje gemaakt voor de diabetespatiënten. Ze heeft dit samen met een andere zuster gedaan die ook nog student is. Ze werden bij de hoofdzuster geroepen en de mededeling werd gedaan dat dit hele gebeuren van geen kant klopte en de zuster had er niet aan mee mogen werken want ze was nog student en nu begeleidde ze Rianne, enz. Ze vond het van Rianne ook maar vreemd dat ze dit op eigen initiatief had gemaakt en hoe ze er bij kwam en wat ze er voor zichzelf uit haalde. Rianne had toen meerdere malen aangegeven dat de diabetesverpleegkundige niet komt, maar het wel belangrijk is voor de patiënten dat ze hier voorlichting over krijgen. Er zijn gewoon ook echt diabetespatiënten die denken dat ze diabetes hebben doordat ze vroeger te veel snoepjes hebben gegeten. Deze mensen hebben dus echt voorlichting nodig! En opeens.. Héél toevallig, was vandaag de diabetesverpleegkundige aanwezig! Ra, ra, hoe kan dat?!
Rianne en ik zijn van de week naar de ‘dierentuin’ geweest. Een dierentuin kan je het bijna niet noemen en je bent je leven daar ook echt niet zeker. De hekken vallen gewoon bijna om! Zoals onze taxichauffeur Jeffrey zei: “Ik schaam me voor mijn dierentuin!”
We waren er binnen een half uur uit. Ze hadden wat apen met rare aanhangsels van achter (die staan op video, details volgen later), papegaaien, rare vogels, varkens, tijgers die half dood gingen door de hitte. Echt veel was er niet. En het stonk er gigantisch!
Maar het was weer een leuk middagje uit.
Donderdag over een week gaan we al naar Curaçao! Echt spannend! We zijn druk bezig met een appartement. En we hebben al wat op het oog! Op www.curacaoapartments.nl kan je het appartement bekijken die we waarschijnlijk gaan huren. Zeker is het nog niet, we moeten nog wat dingen rond krijgen, maar het is 90% zeker.
Nu heb ik nog tot vrijdag op de chirurgische afdeling en dan maandag tot en met woensdag op de O.K. Stéphanie is deze week op de O.K. Dat moet een heftige happening zijn. Ik ben benieuwd. Rianne is die hele week toevallig ook op de O.K. En Kim (daar is Rianne mee naar Suriname gekomen) komt woensdag een dag op de O.K. en die gaat dan donderdag mee naar Curacao.
-
14 Juni 2007 - 20:53
Eve Uit Peru:
LEKKERWIJF gefeliciteerd!!!!!!!!!!!!! en laat je verwennen he door die surinamers!! wat super kind dat je het nog zo heeerlijk naar je zin hebt!! Hier gaat ook alles nog top!!! Vinden het veel te snel gaan wij zijn nog maar hier anderhalve weeeeekkk en dan gaan we alweer veder!! wij gaan morgen een weekendje naar bolivia, tja waarom niet zit toch in de buurt... super mooi!! Nou scheet hoop dat je leuke verjaardag hebt!! we denken aan je en we zullen er zeker eentje op je proosten strax!!! Dikke kus vanuit Peru -
15 Juni 2007 - 12:50
Sanne:
eej joyce...
had je mijn krabbeletje gelezen? Leuk om dit allemaal te lezen. Heel vee succes op de ok, lijkt me egt spannend! Heb je al lekkere mannen gescoort?
kusss
ook een kusje voor stephanie...:) -
15 Juni 2007 - 14:04
Je Sister:
hahaha doe je een keer wat goeds, is het weer ni goed;).. ahhh heb jij weer he!ben met oma.k naar de dierentuin geweest maar hebbe bokito ni gezien maar als je terug ben gaan we met z'n 3e gezllie!! Nog 32 dagen en dan benje weer back in town:D Jippieejjj miss je xxx(K)(K)xxx -
15 Juni 2007 - 14:31
Serap:
Van harte gefeliciteerd!!!
Ik wens je nog vele mooie jaren toe...
Kus Kus
Serap en Erdal
-
15 Juni 2007 - 22:06
Ivonne:
nog van harte gefeliciteert,jekrijgt ook de felicitatie van Rita en de andere bewoners,we missen je.het is wel even wennen met de situatie daar ,het komt allemaal wel goed.doe je best en heel veel werk plezier,goeie reis naar curacao. -
20 Juni 2007 - 10:11
Nancy Korver:
hoi Joyce van harte gefeliciteerd meid! -
20 Juni 2007 - 17:43
De Familie Kampers:
bedankt voor je leuke kaart hoe is het nou daar??? mis je ons al een beetje de tijd gaat wel snel. op vlaggetjes dag hebben we veel over je gepraat dus dat is een teken dat we je missen. Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag
groetjes en kusjes van mark kampers & de rest van de familie.
-
20 Juni 2007 - 18:26
Deb:
Veel plezier op Curacao!! Drink er eentje op mij tijdens Happy Our! :D xxx -
21 Juni 2007 - 11:05
Cockie:
Hoi Joyce
Ik sta ook weer met beide benen op de grond na de vaarvakantie met de zonnebloem!Het is een schitterende mooie werkvakantie geweest en zeker voor herhaling vatbaaar.Inmiddels ben jij ook volwassen geworden,of was je dat al????????Big party geweest daar????????????Veder nog veel plezier in Curacao,en nog maar een maandje voor we je weer zien!Kijk uit naar al je verhalen etc. Liefs Cockie en Willempie -
22 Juni 2007 - 20:06
Helen En Jan:
Van harte gefeliciteerd nog met jou verjaardag,wij zijn ook nog even op vakantie geweest naar grancanaria was lekker warm Nou nog veel plezier in curacao lief's van ons -
25 Juni 2007 - 21:24
Ben Van Galen:
He Joyce, eindelijk een keer een berichtje van mij... Gefeliciteerd nog met je verjaardag! Leuk om je belevenissen (ook de minder leuke) te lezen!
Eva, mijn dochter, komt 29 juni aan in Suriname, viert dan meteen een weekendje feest in Paramaribo (Keti Koti (herdenking afschaffing slavernij). Misschien ontmoeten jullie elkaar dan, of ben je dan nog in Curacao? Nou, veel plezier nog, hartelijke groet aan Stephanie. Ben -
28 Juni 2007 - 20:43
Kim:
Heey joyce!
zo eindelijk kan ik weer eens op je site komen om je verhalen te lezen. had een vrirus op me computer dus kon hem een tijdje niet gebruiken.
Leuk om alles weer te lezen!
ben je al terug uit curacao?
Hoe was het? nog met dolfijnen gezwommen?
ik ben egt zo benieuwd!
nog maar een paar weekjes en dan ben je alweer terug.
veel plezier nog de laatste weekjes!
geniet ervan!
dikke kuss..Hans, Danny, Kim en Robin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
