Zuster Koster

2 mei heb ik me eerste stagedag gehad. We zaten om 7 uur op de praktijkbegeleidster te wachten, maar die kwam pas om half 8 want die was ons vergeten.
Zij heeft ons met een vrouwtje meegestuurd en die heeft ons naar de afdeling gebracht.
Ik sta op afdeling 70, chirurgie. De afdeling is in tweeën gesplitst: de schone (klaar maken voor operatie) en de vieze (wonden) kant. Als er een nieuweling is, dan komen ze niet naar je toe om zichzelf voor te stellen. Ze kijken een beetje de aap uit de boom. Ik ben toen maar op ze afgestapt. Deze week en volgende week kijk ik mee op de afdeling. Die week daarna ga ik zelf aan de slag.
We moeten ook kapjes op ons hoofd dragen en ze noemen je niet bij voornaam. Ik ben Zuster Koster. Klinkt er gezellig, maar niet heus. Maar ik moet er maar aan wennen.
Het is best moeilijk om me hier aan te passen, heb ik gemerkt. Alles gaat heel langzaam. En dan zeggen ze alsnog dat ze het druk hebben. Wij hebben een hele andere vertaling bij het woord ‘druk’. Hier zijn ze na 5 tellen al moe terwijl ze nog niks gedaan hebben.
Er gaat me steeds meer opvallen. De patiënten moeten eigen handdoeken en toiletpapier meenemen. Ik had een doos met medicijncubjes meegenomen vanuit Nederland. Daar waren ze echt héél erg blij mee!
Stéphanie kwam met het verhaal dat ze bij haar op de afdeling z.o.k. OP de wond smeren i.p.v. eromheen! Bij elke stagiaire staat het verhaal bij dat dat absoluut niet mag!
Ik heb vandaag wat mensen op de po geholpen en bedden ‘afgesopt’. Ze hebben hier echt rare woorden. Afsoppen is gewoon schoonmaken met een spons en weer opnieuw opmaken. Vaak heeft dit nog geen eens zin, omdat zij geen nieuwe schonen lakens hebben, dus alles wordt weer ‘vuil’ opgedekt.
Dan heb je nog ‘baden’ Dat is gewoon de patiënten wassen. En er bestaat ook nog ‘afgaan’, of de mensen ontlasting hebben gehad. ‘Bent u al afgegaan?’ Ik wist niet wat ik meemaakte. Begreep er ook niks van.
18 juni begin ik op de O.K. Daarna een week kraam en een week kinderafdeling. Dan naar Brokopondo voor een week en dan kom ik alweer naar huis.
We hoorden ook een verhaal van een patiënt die al een tijd met pijnklachten liep in het been. Ze dachten dat ze zeurde dus ze stuurde haar steeds weg. Later hebben ze operatief gekeken wat er met het been aan de hand was en toen bleek dat ze een afgebroken naald in haar been had zitten!!

PS: Dokter Burke is helemaal niet sexy hier op de afdeling. Ouwe man whaha dus geen geheime kamertjes Sanne!!